Kino Polesie otwarto w Łodzi w latach 60. XX wieku. Mieściło się ono w budynku szpitala przy ulicy Wileńskiej 37, który teraz znamy jako szpital Wojewódzki Specjalistyczny szpital im. Madurowicza. Ale jeśli cofnąć się w historii to w roku 1951 ulica była nazwana imieniem Małgorzaty Fornalskiej i dokładnie w tym roku zaczęto budowę ośrodka szkolnego Związku Młodzieży Polskiej. Nazwa ulicy powróciła ponownie w latach 90. Budynek natomiast został zbudowany na początku lat 50., miał stanowić część kompleksu szkolnego Związku Młodzieży Polskiej. Do kompleksu zaliczane były: internat, szkoła i audytorium. Budynek w stylu socrealistycznym był zaprojektowany przez łódzkich projektantów: S. Jarosińskiego, K. Sochaczewskiego i T. Melchinkewicza. Z czasem budynek został przekazany służbie zdrowia i został połączony z trzypiętrowym budynkiem szkolnym za pomocą parterowego łącznika, dzięki czemu połączone obiekty stworzyły kształt w literze L. Miał on pełnić rolę sali wykładowej dla studentów Uniwersytetu Medycznego. W tym samym czasie, a dokładnie 30 kwietnia 1960 r. zaczęło w nim funkcjonować kino „Polesie”, w którym znajdowało się 269 miejsc. Po przebudowaniu audytorium na salę kinową obiekt ten nie przestał do końca pełnić swojej początkowej funkcji. W godzinach przedpołudniowych odbywały się tu wykłady.
Kino oferowało głównie program oświatowy, z którego najchętniej korzystały znajdujące się w pobliżu szkoły. Od lat sześćdziesiątych do roku 2010 kino funkcjonowało z przerwami, nie było mu łatwo ze względu na osiedlowy charakter.
W 2001 roku kolejną próbę reaktywacji podjęli nowi dzierżawcy Marcin Pacak i Michal Bogusiak. Ich celem było stworzenie obiektu kulturalnego z naciskiem na ciekawy repertuar, interesowali się filmem i zamierzali połączyć ze sobą popularne amerykańskie dzieła i filmy artystyczne. Oprócz projekcji filmowych planowane były także przeglądy i dyskusje. Seansom filmowym miały towarzyszyć dodatkowe atrakcje takie jak konkursy i koncerty współorganizowane ze znajdującym się w pobliżu muzycznym klubem Dekompresja. Przed inauguracją kino zostało odświeżone, zgodnie z przepisami przeciwpożarowymi zwiększony został odstęp miedzy rzędami. Poprzez co ilość miejsc zmniejszyła się z 269 do 250. Na remont generalny oraz modernizacje dźwiękową i projekcyjną jednak brakowało środków.
Niestety ze względu na położenie kina, a także konkurencję ze strony multipleksów w 2010 roku kino zostało zamknięte. W chwili obecnej budynek należy do ZOZ Łódź – Polesie i nie jest użytkowany.
oprac. Alina Yavorskaya; opieka merytoryczna: dr Ewa Ciszewska
Metryka została wykonana w ramach zajęć Łódź filmowa. Warsztat badawczy prowadzonych przez dr Ewę Ciszewską w semestrze zimowym roku akademickiego 2014/2015 na kierunku kulturoznawstwo na Uniwersytecie Łódzkim.