Kino przy ul. Limanowskiego 200 w Łodzi, w dzielnicy Teofilów, zostało uruchomione w 1975 roku. Budynek kina jest przykładem typowej architektury socjalistycznej. Składa się z jednej, za to ogromnej sali. Na seans mogło przyjść około 500 osób.

Iwanowo było jednym z lepszych kin, zawsze czyste, z niezniszczonymi, drewnianymi krzesełkami z obiciami. Było to kino ogrzewane. Charakteryzował je wielki ekran, na którym wyświetlano też filmy panoramiczne, oraz dobra akustyka sali kinowej.

Kino jest nadal żywe w pamięci mieszkańców osiedla: „Byłam tam pierwszy raz na „Wielkiej przygodzie Bolka i Lolka”, film w kolorze!” – wspomina pani Ewa – mieszkanka Teofilowa. „Kino funkcjonowało w wybrane dni, nie pamiętam konkretnie jakie to były dni, na pewno weekendy i dni około weekendowe.  Obsługą kina zajmowały się panie w zielonych mundurkach, które wskazywały miejsca, przyjmowały ubrania do szatni. Przez jakiś czas było też tak po zmianie nazwy, później jakoś tradycja zaginęła, kino podupadło” – relacjonuje mieszkanka Teofilowa.

W latach 90. budynek przejęła samorządowa instytucja filmowa „Helios Film”. Po likwidacji instytucji w 2006 roku budynek został zaadaptowany na klub muzyczny „Dekompresja”, który zakończył swoją działalność w 2013 roku, obecnie pomieszczenie pozostaje niezagospodarowane.

oprac. Rita Zielińska, opieka merytoryczna: dr Ewa Ciszewska.
Metryka została wykonana w ramach zajęć Łódź filmowa. Warsztat badawczy prowadzonych przez dr Ewę Ciszewską w semestrze zimowym roku akademickiego 2014/2015 na kierunku kulturoznawstwo na Uniwersytecie Łódzkim.

[print_gllr id=2457]